TEMEL

Temel oldukça fakirdi. Evinde birçok şeyin eksikliğini çekiyordu.
Birgün elleri cebinde vitrinlere bakarak dolaşırken güzel bir ütüye baka kaldı..

Vitrinine bakan Temel'e yaklaşan magaza sahibi:-Buyrun beyefendi ne bakmıştınız.Dedi..-Yoo. Öylesine bakayrım. Der.-Lütfen söyleyin. Yardımcı olalım..- Ütüye baktum ama ben fakurum alamam..İri kıyım müşterisini süzen mağaza sahibi:-Pekala bir anlaşma yapalım kabul edermisin?- Ne ki?-Bak arka bölüme gececeğiz..Sen aleti kaldıracaksın. Ben ütüyü ona asacağım taşırsa ütü senin olacak varmısın?-Kısa bir tereddüt geçiren Temel teklifi kabul eder. Arka bölüme geçerler, temel aletini dikletir. Mağaza sahibi ütüyü asar. Gerçekten firesiz ütü asılır..Sözünde duran mağaza sahibi ütüyü verir. Büyük bir memnuniyetle evine gelen Temel durumu Fadimeye anlatır. Nasıl kaldırdığını, ütüyü nasıl taşıdığını gururla anlatır..Akşam yatarlar. Erkeği ile gururlanan Fadime Temel'e sokulur..Arkasını dönen Temel hemen uykuya dalar.. Sonraki akşam Fadime yine sokulur..Temel Yine arkasını dönerek uyur.. Üç dört akşam aynı şekilde davranan Temel'e Fadime çıkışır:-Temel Ne oldi sakatlandınmı yoksa?Fadimeye ters bir göz atan Temel:- Fadime bu aralar bana yaklaşma. Kafayı buzdolabına takmişim.