Perşembe, Aralık 22, 2011

Mısrı Niyazi

Dermân arardım derdime, Derdim bana dermân imiş.
Burhân arardım kendime, Aslım bana burhân imiş.

Sağım solum gözler idim, Dost yüzünü görsem deyü
Taşralarda arar idim, Ol cân içinde cân imiş.

Öyle sanırdın ayrıyım, Dost gayrıdır ben gayrıyım
Benden görüp işiteni, Bildim ki o cânan imiş.

Savm u selât u hacc ile, Sanma biter zâhid işin
İnsân-ı kâmil olmağa, Lâzım olan irfan imiş.

Kandan gelir yolun senin, Ya nereye vârır menzilin
Nerden gelip gittiğini, Anlamayan hayvân imiş.

Mürşid gerektir bildire, Hakk'a sana hakk-al-yakîn
Mürşidlî olmayanların, Bildikleri güman imiş.

Her mürşide verme gönül, Yolunu sarpa uğratır
Mürşidi kâmil olanın, Gayet yolu âsan imiş.

İşit Niyâzî'nin sözün, Gizlemez aslâ Hak yüzün
Hak'dan ıyan bir nesne yok, Gözsüzlere pinhan imiş

Hiç yorum yok: